Το ισοδύναμο κτίριο πρέπει να αποτελείται από τον ίδιο αριθμό ορόφων και διαφραγμάτων. Κάθε όροφος πρέπει να έχει κολόνες με συγκεκριμένες διαστάσεις, άρα οι δυσκαμψίες και δυστρεψίες που θα χρησιμοποιηθούν πρέπει να είναι ανά όροφο, επομένως χρησιμοποιούνται οι σχετικές.
Κάθε διάφραγμα αντικαθίσταται από ένα ισοδύναμο διάφραγμα με 4 αμφίπακτες κολόνες συμμετρικές ως προς το κέντρο ελαστικής στροφής του.
Το ισοδύναμο διάφραγμα i θεωρούμε ότι θα λειτουργήσει σαν μονώροφο με αμφίπακτες κολόνες. Ορίζω τις 4 σχετικές μετακινήσεις του κέντρου ελαστικής στροφής του μονώροφου κατά X, Y, δXXoΖ,i, δXYoΖ,i , δYXoΖ,i, δYYoΖ,i και τη γωνία στροφής θXZΜZ,i, να έχουν τις παρακάτω τιμές, συναρτήσει των μετακινήσεων του πραγματικού κτιρίου.
δXXoΖ,i= δXXo,i-δXXo,i-1 , δXYoΖ,i=δXYo,i-δXYo,i-1 ,
δYXoΖ,i= δYXo,i-δYXo,i-1, δYYoΖ,i=δYYo,i-δYYo,i-1,
θXZΜZ,i = θXΖΜ,i –θXZΜ,i-1.
Επομένως, το ισοδύναμο διάφραγμα θα έχει γωνία κυρίου συστήματος az,i=2δXYoΖ,i/( δXXoΖ,i- δYYoΖ,i),
δυστρεψία KθZ,i=H·cY/ θXZΜZ,i , δυσκαμψίες KxxZ,i= H/(δXXoZ,i+δXYoZ,i·tanaZ,i) και KyyΖ,ι=H/(δYYoZ,i-δXYoZ,i·tanaZ,i) (εξισώσεις Γ.9.2 και Γ.9.3 της §Γ.9).
Επίσης rxZ,i=√KθZ,i/KyyZ,i, ryZ,i=√KθZ,i/KxxZ,i
Τοποθετούμε τα ισοδύναμα διαφράγματα μετατοπίζοντας το κέντρο ελαστικής στροφής τους στο σημείο 0.0, 0.0. Έτσι δημιουργείται το ισοδύναμο κτίριο που το τυχόν διάφραγμα του i θα δίνει τα παρακάτω μεγέθη:
δXXo_equal,i=Σ(δXXoΖ,k) όπου k=i έως 1 → δXXo_equal,i=Σ(δXXo,i-δXXo,i-1)= (δXXo,i-δXXo,i-1)+ (δXXo,i-1-δXXo,i-2)+…+ (δXXo,1-0.0)=δXXo,i → δXXo_equal,i=δXXo,i
Με την ίδια λογική δXYo_equal,i=δXYo,i , δYYo_equal,i=δYYo,i και θXZ_equal,i= θXZΜ,i
Επομένως και όλα τα διαφραγματικά του μεγέθη Kxx_equal,i , Kyy_equal,i , Kθ_equal,i θα είναι ίδια με αυτά του πραγματικού κτιρίου.
Ως αναλυτικά παραδείγματα εφαρμογής χρησιμοποιούνται τα 2 της επόμενης παραγράφου.
Η αξιολόγηση σε σεισμό, του φορέα του πραγματικού κτιρίου, μπορεί να γίνει εύκολα, άμεσα και εποπτικά χρησιμοποιώντας το ισοδύναμο κτίριο.