Πλάκες

Οι πλάκες είναι επίπεδοι επιφανειακοί φορείς
που φέρουν τα φορτία κάθετα στο επίπεδό τους.

Οι πλάκες είναι φορείς, πολλές φορές υπερστατικοί, και γι’ αυτό μπορούν να ανακατανέμουν τις εντάσεις που εξασκούνται πάνω τους, με αποτέλεσμα η ασφάλειά τους, τόσο σε κάμψη, όσο και σε διάτμηση να είναι υψηλή. Εξαίρεση αποτελούν οι πλάκες πρόβολοι που συμπεριφέρονται σαν ισοστατικοί φορείς και γι’ αυτό χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή στην κατασκευή.

Ανάλογα με τον τρόπο στήριξης μιας πλάκας διακρίνονται οι παρακάτω κατηγορίες

Αμφιέρειστες: 

Είναι οι πλάκες που στηρίζονται στις δύο, απέναντι, από τις τέσσερεις πλευρές τους, όπως η Π1 του παραδείγματος.

Τετραέρειστες: 

Είναι οι πλάκες που στηρίζονται και στις τέσσερεις πλευρές τους, όπως οι Π2, Π3 του παραδείγματος.

Πρόβολοι: 

Είναι οι πλάκες που στηρίζονται ακλόνητα σε μία μόνο από τις τέσσερεις πλευρές τους, όπως η Π4 του παραδείγματος.

Τριέρειστες: 

Είναι οι πλάκες που στηρίζονται στις τρεις από τις τέσσερεις πλευρές τους, όπως η Π5 του παραδείγματος.

Διέρειστες: 

Είναι οι πλάκες που στηρίζονται σε δύο παρακείμενες πλευρές, όπως η Π6 του παραδείγματος.

Όταν έχουμε μεγάλα ανοίγματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν δοκιδωτές πλάκες
(Zoellner, ή σάντουιτς), όπως στην εικόνα.

Μια δοκιδωτή πλάκα συνολικού πάχους 300 mm μπορεί να έχει ίδιο βάρος 3.75 kN/m², το οποίο αντιστοιχεί σε συμπαγή πλάκα πάχους μόλις 150 mm..

Σε τετραέρειστες δοκιδωτές πλάκες, κατά κανόνα, χρησιμοποιούνται τετραγωνικά φατνώματα, επειδή η ανάγκη σε κάμψη είναι ισοδύναμη και προς τις δύο κατευθύνσεις. Τα τετράγωνα φατνώματα δημιουργούνται, είτε με ελαφρά σώματα πλήρωσης π.χ. πολυστερίνη, είτε με πλαστικά καλούπια. Τα πλαστικά καλούπια έχουν σημαντικά κατασκευαστικά πλεονεκτήματα, ποιοτικά και ταχύτητας, με αποτέλεσμα να δίνουν και ανάλογα οικονομικές λύσεις.