Διάφορες περιπτώσεις θεμελίωσης

Τα τρία τοιχία του ασανσέρ συνθέτουν ένα στοιχείο, το οποίο θεμελιώνεται με ένα πέδιλο και μία εσχάρα οπλισμών κάτω.

Στην περίπτωση θεμελίωσης της περιοχής του κλιμακοστασίου με ένα ενιαίο πέδιλο, λόγω της σημαντικά εκτεταμένης του επιφάνειας, τοποθετείται διπλή εσχάρα οπλισμών (πάνω και κάτω).

Η ράμπα επί εδάφους είναι ένα εκτεταμένο φέρον στοιχείο, που ταυτόχρονα είναι και θεμέλιο του εαυτού του. Όπως σε κάθε θεμελίωση, πρωταρχική σημασία έχει η ποιότητα του εδάφους, που στην περίπτωση των ραμπών, τις περισσότερες φορές, διαμορφώνεται, τουλάχιστον μερικώς, με επίχωση (μπάζωμα).

Η πρώτη δυσμενής περίπτωση λειτουργίας του δαπέδου είναι η υποχώρηση (κούφωση) του εδάφους στη μέση του πλάτους της ράμπας και η δημιουργία εφελκυσμού στις κάτω ίνες.

[οι παραμορφώσεις αυτής και της επόμενης εικόνας, είναι σε μεγέθυνση]

.

Η δεύτερη δυσμενής περίπτωση λειτουργίας του δαπέδου είναι η υποχώρηση του εδάφους στο ένα, ή και στα δύο άκρα της ράμπας και η δημιουργία εφελκυσμού στις πάνω ίνες.

Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, η όπλιση της ράμπας πρέπει να γίνει με διπλό πλέγμα, ένα στην κάτω επιφάνεια της ράμπας και ένα στην πάνω επιφάνεια της.

Για να επιτευχθεί η όπλιση με δύο πλέγματα, πρέπει υποχρεωτικά να χρησιμοποιηθούν καβαλέτα.

Για πλάτη ραμπών μέχρι 2.5 m, και εφόσον υπάρχει δυνατότητα διάστρωσης και δόνησης του σκυροδέματος από τις 2 πλευρές της ράμπας μπορεί να χρησιμοποιηθούν ως καβαλέτα αναδιπλωμένα πλέγματα ανοιχτής μορφής (φουρκέτες), ή κλειστής μορφής (μανδύες), που ταυτόχρονα θα δίνουν και καλή συνοχή στις παρειές της ράμπας.